Disconnected
November, 2024
Dit project is een immersive storytelling game, gebaseerd op het toekomstscenario Snelle Wereld van het PBL. De game is ontworpen volgens het future mundane-principe: een toekomst die vertrouwd oogt, maar onderhuids vervreemdend aanvoelt.
De wereld in de game is direct gebaseerd op het PBL-rapport. Gebouwen hebben geen vaste functie meer, maar worden continu hergebruikt, afhankelijk van het moment van de dag. Noah woont in een appartement in een grote loods. Overdag fungeert de benedenverdieping als gedeelde werkplek waar iedereen vrij kan aanschuiven. ’s Avonds verandert exact dezelfde ruimte in een restaurant. Dit principe geldt voor alle gebouwen in de wereld en vormt de basis van de alledaagse maar ontwortelde sfeer.
Het verhaal volgt Noah, een non-binair persoon die in 2050 leeft in een samenleving waar sociaal contact vrijwel uitsluitend digitaal verloopt. Aan het begin van de game verbreekt Noahs partner de relatie. Vanaf dat moment bouwen de negatieve gevoelens zich langzaam op. Elke sociale interactie gebeurt via een scherm, en het gebrek aan echt menselijk contact begint steeds zwaarder te wegen, tot Noah uiteindelijk breekt.
Binnen het team waren we gezamenlijk verantwoordelijk voor de storytelling. Mijn eigen bijdrage lag, samen met één groepsgenoot, bij het 3D-modelleren. Wij hebben de volledige spelomgeving ontworpen en opgebouwd. De loods en meubels zijn bewust kil vormgegeven om Noahs isolement voelbaar te maken. De balans tussen alledaags en subtiel futuristisch is leidend geweest in elke ontwerpkeuze.
De modellen die ik heb gemaakt zijn te zien op de pagina van 3D-modelleren.